Čovjek k' o čovjek

Čovjek k' o čovjek

Čovjek je kao pas.
Baciš mu oglodale riječi, presvučene u nadu
( poslednju tajnu Pandorine kutije) ,
u povjerenje
( najveća obmana),
obaspeš istinom
( istinom naročito skrojenom, njome se najbolje laže) ,
naučiš ga da si jedina osoba koja ga hrani
( ko tebe kamenom ti njega hljebom, istorijski dokazana suludost),
dodaš malo ljubavi
( koja zamka za pseću odanost),
i dobiješ pseći surogat u ljudskom liku,
udaraš ga postupcina
( na psećem- nogom) ,
pljuješ Fligeovim kapljicama,
izletjelim iz ustajalog zadaha usne dvorane,
iz koje teku oglodane laži,
a on,
pseto k' o pseto,
pseći vjerno,
pseći odano do zadnje koščice,
maše repom,
pseći poslušno,
dok ne nasrne pas na čovjeka u sebi.

Nataša Žurič